به نظر بعضی متخصصان، دختران بیشتر به طرف افراد و پسران به سمت اشیاء جلب می شوند. در آزمایشی، تصاویری از افراد و اشیاء به دختران و پسران نشان داده شد. بعد که از آنها سؤال شد، پسران بیشتر اشیاء و دختران بیشتر افراد را به خاطر داشتند.

این امر زاییده این حقیقت است که دختران اغلب با صحبت کردن و پسران از طریق همکاری با دیگران دوستانی پیدا می کنند. به علاوه، پسران آسیب پذیرتر هستند.

برخلاف دختران که قبل از دست زدن به چیزی یا رفتن به طرف آن، از مادرشان اجازه می گیرند، پسران اغلب به خودی خود عمل می کنند و برای دست زدن به اشیاء بی تاب و تحمل هستند.